WTC-Lambroek op sprookjes- en avonturentocht in Parijs

Vrijdag 3 juni 2011 - 05.00u 's morgens , wat is het vroeg. Alles in gereedheid brengen voor de busreis met WTC Lambroek naar Disneyland Parijs. Om 05.20 uur wekken we de dochter en de twee nichtjes welke we eveneens hebben uitgenodigd voor een dagje pretpark. Moeizaam worden ze wakker doch wetende wat er komen gaat worden ze met de minuut wakkerder, dit gaat beter dan op een doordeweekse schooldag.

Om 06.00 uur zet de bus aan te Massemen, iedereen was immers stipt op de afspraak. We zijn met iets meer dan 20 personen, de stemming bij groot en klein is opperbest. Na het merendeel van de kilometers te hebben afgelegd wordt er halt gehouden aan een wegrestaurant voor het nuttigen van het ontbijt. Frans ontbijtje – uiteraard, we zitten immers al in Frankrijk - met een lekkere croissant en stokbrood met confituur wordt door iedereen gesmaakt.

Na het ontbijt wordt de reis richting Disneyland verder gezet en dit onder een stralende lentezon. Wanneer in de verte de eerste beeltenissen van het park opdoemen raken de kleinsten in ons gezelschap al opgewonden. Nog even aanschuiven met de bus om de parking op te rijden en dan zijn we er. Iedereen de bus uit richting hoofdingang onder begeleiding van Willy VDB, Disney-expert van WTC Lambroek. Gewapend met de informatie en tickets ons verschaft door Willy VDB tijdens de busreis begeeft iedereen zich op eigen tempo en interesse het park in.

Wat meteen opvalt is de grootschaligheid en netheid van het park en de enorme mensenzee hier aanwezig. Iedereen begeeft zich volgens zijn interessesfeer naar een gedeelte van het park, het is werkelijk overal aanschuiven. De wachttijden worden ruimschoots goed gemaakt door de blije gezichten van de kinderen welke ons vergezellen. Ze vertellen honderduit over wat ze allemaal zien. Gezien de jonge leeftijd van de ons vergezellende kindjes trachten we crescendo op te bouwen zodat op het einde van de dag elk van de kinderen toch aan zijn trekken is gekomen. In deze optiek beperken we ons tot Fantasyland, Adventureland en Mainstreet.

Na een vermoeiende, in het bijzonder voor de allerkleinsten, doch geslaagde dag komen we terug aan bij de bus voor de terugrit richting thuis. Iedereen is, rekening houdende met het accademisch kwartier, mooi op tijd voor de aanvang van de terugreis. Op de terugreis wacht ons nog een eenvoudige doch lekkere warme avondmaaltijd in een plaatselijk restaurant. Daar het geen gewoon snelwegrestaurant betrof maar een gezellig klein dorpsrestaurant was het wel even zoeken voor de bus de juiste weg erheen vond.

Na het voor-, hoofdgerecht en dessert te hebben vergezeld van het nodige geestrijke vocht werd de trip huiswaarts verder gezet. Door sommigen werd deze terugreis bewust door anderen onbewust - overmand door slaap – beleefd. Omstreeks middernacht werd iedereen echter veilig en wel terug afgeleverd op de parking van Feestzaal Parking. Nog snel iets gedronken bij Carine en Freddy en wat nagepraat over de daguitstap van WTC Lambroek om dan snel huiswaarts te gaan en er onze drie schavuiten zonder ook maar enige vorm van protest te slapen te leggen. Ik vermoed dat ze allen gedroomd hebben van prinsessen, feeën, heksen, kabouters en zoveel meer.

Kort samengevat was dit alweer een geslaagde organisatie van WTC lambroek waar niets op aan te merken viel. Het had weliswaar weinig of niets te maken met de core-business van onze club namelijk fietsen. Ditmaal was het een familiegebeuren waar groot en klein kon aan deelnemen en dit misschien wel ter compensatie voor de vele uren die de familie alleen dient door te brengen als man- of vrouwlief weer eens op pad is met de fiets. Als we voor deze schitterende dag de gevraagde prijs dan ook nog eens in beschouwing nemen dan weten we dat WTC Lambroek zich weer eens van zijn gulle kant heeft laten zien. Zoals telkens weer sluit ik af met volgende woorden van onze voorzitter: "de afwezigen hadden weer eens ongelijk".